[landschap][piraten][kolonies][continent][oude stad][theater]

DE GESCHIEDENIS VAN THASSOS

In het noorden van de Aegeische Zee, niet ver van Kavala en de oostkust van Macedonie ligt het eiland Thasos. 'Als een ezelsrug verheft ons eiland zich uit zee' zegt de lyrische dichter Archilochos ca. 650 v. Chr. Aleppo-ceders, pijnbomen, platanen, olijven, notenbomen, eiken, huist, moerbeibornen, nirtestruiken, vele soorten fruitbomen, wilde en gekweekte, struiken en aromatische planten: dit alles vormt een weelderige begroeiing. Het hele eiland is met groen overdekt, de dalen, de kloven, de vlakten, tot op de bergtoppen toe. ( Door de grote branden van 1985 en 1987 is een groot deel van de bossen in het binnenland verwoest. Inmiddels hebben de bergen weer hun vertrouwde groenen kleur gekregen. Onlangs deze branden is het grootste deel van het eiland nog steeds bosrijk). Het water stroomt overal rijkelijk, vooral in het noorden en oosten. Er zijn veel schilderachtige baaien met mooie stranden. De harmonie van hemel, zee, rotsen en bergen en groene dalen maakt Thassos tot een van de meest betoverende Griekse landschappen.
Het gebergte loopt van noordwest naar zuidoost over het eiland (398 km²). Er zijn steile bergen in het noorden en noordoosten, maar in het zuiden en westen is het veel lager. De top Ipsarion is 1203 m hoog. De bodem bestaat veelal uit wit marmer dat door de oude Grieken reeds werd gedolven. Van de antieke marmergroeven is vooral die bij Aliki (Alikes) in het zuidoosten indrukwekkend. Daar lag ook een belangrijke antieke nederzetting met een bekend archaisch heiligdom; het bestond uit twee bijna gelijkvormige gebouwen met een stoa aan de voorzijde. Niet ver daarvandaan vond men twee holen waarin goden vereerd werden, alsmede graven en twee vroegchristelijke basilieken.

Thassos was rijk aan edele metalen, zoals zilver en goud. Volgens Herodotus lagen de mijnen aan de oostkust. De Foeniciers waren de eersten die de mineralen ontdekten en de eerste groeven openden. Volgens de overlevering kwamen de Foeniciers hier, toen zij Thassos, de zoon van Kilix (of ook Agenor of misschien zelfs Poseidon) volgden, op zoek naar de door Zeus ontvoerde Europa. Op veel plaatsen vindt men nog antieke mijngangen. Plinius vermeldt dat er op het eiland ook edel- en halfedelstenen, zoals ametist en opaal, werden gevonden.
Thassos is bewoond sedert het late neoliticum en de bronstijd. In 1969 werden in het zuiden aan de kust bij de dorpen Maries en Kastro, twee prehistorische nederzettingen met rijke en interessante vondsten opgegraven
Talloze sporen van menselijk leven vindt men uit de Oudheid en uit de Byzantijnse periode: mijnen, marmergroeven, steunmuren, terrassen, het archaische monument (dat tegelijk graf en vuurtoren was) van de archont Akeratos op Kaap Pyrgos, grafsteles, inscripties, versterkte boerenhoeven en wachttorens, fundamenten van antieke gebouwen, vroegchristelijke kerken en Byzantijnse en latere dorpen.